بررسی ارتباط بین سندرم پای بی قرار و اختلال خواب در بیماران با سندرم کرونری حاد بستری در بخش مراقبت ویژه قلب

. مقدمه: سندرم پای بی قرار یک اختلال حسی حرکتی است که با علائم بی قراری و ناآرامی در پاها مشخص می شود و به طور عمده در طی شب در دوره بی حرکتی و عدم فعالیت در پاها اتفاق می افتد. سندرم پای بی قرار می تواند ثانویه به بیماری قلبی عروقی باشد.هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سندرم پای بی قرار و اختلال خواب در بیماران با سندرم کرونری حاد بستری در بخش ویژه بود. مواد و روشها: در یک پژوهش توصیفی تحلیلی 221 بیمار با سندرم کرونری حاد بستری در بخش مراقبت ویژه قلب بیمارستان امام علی (ع) شهر کرمانشاه در سال 1391 به صورت نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته اختلال خواب اختصاصی بیماران قلبی اختلال خواب و سندرم پای بی قرار در آنها مورد بررسی قرار گرفت. سپس داده ها وارد نرم افزار spss نسخه 16 شدند و با آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: 221 بیمار با بیماری قلبی حاد ( از جمله انفارکتوس میوکارد و آنژین صدری) با میانگین سنی 27/61 مورد بررسی قرار گرفتند. 5/61% بیماران مرد بودند . شیوع سندرم پای بی قرار در بین بیماران قلبی 1/65% بود. فراوانی سندرم پای بی قرار در گروه دارای اختلال خواب 8/70% و در گروه بدون اختلال خواب 20% بود و بین سندرم پای بی قرار و اختلال خواب ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد(000/0=p). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای سندرم پای بی قرار در بیماران قلبی و عدم تشخیص و درمان به موقع این اختلال، غربالگری و تشخیص به موقع این اختلال و انجام مداخلاتی مثل استفاده از روشهای آرام سازی برای درمان اختلال خواب این بیماران ضروری به نظر می رسد.